');
Pajottenland 2009

Jaarlijks weekend 19 - 20 en 21 juni 2009 Pajottenland Tienen

Angstige blikken , vragende ogen en veel onzekerheid bij de 15 epo-krijgers aan de start op vrijdagmorgen voor onze jaarlijkse klassieke uitstap .
Wat stond hen te wachten ? Waar ligt die verdomde " Bruine Put" ?
Waren de Romeinen al weg uit het Bakenbos in Maleizen en dan ritjes van 150- 140 en 130km .
Zijn we wel op tijd thuis voor den donkere ?
Al deze vooroordelen werden in de kiem gesmoord . Gedurende drie dagen werd er "Genoten " van een lekker weertje , een heerlijk wielertempo in een zeer aangename en aantrekkelijke fietsomgeving .

Vrijdag 19 juni , na een rustige passage door Katarakt-Haspengouw en een verkwikkende stop in
Zoutleeuw, werden we verwelkomd in ons "ALPHA-Hotel" in Tienen en we moeten niet meer
overtuigd worden : Nergens beter dan in ons eigen landje. " En wat zijn ze lief en mooi, meneer"
Wat een bazendochter !!!
Als ge nog nooit "Hagelandsche Scampivlinders met Hoegaardse Witte " hebt geproefd : dan hadde maar moeten meerijden.

Zaterdag 20 juni , Nu deden we de Waals-Brabantse wegen aan en via de kasseien van Saint-Remy , de enig mooie holle weg van Ponteny en de rijstpap-stop van Tangissart bereikten we ons grote doel : De Leeuw van Waterloo . In volle pracht , praal en glorie stond hij ons daarboven op dat bergkse te bekijken met een air van : "Wat doede gij in mijne hof." Wij die dachten dat we de laatste Engelsen en Pruizen zouden moeten omverkloppen .
Niks van dat alles en dus na een energierijke pick-nick, een enge heirbaan-afdaling en een passage door het prachtige Meerdaalsbos werd Tienen opnieuw probleemloos bereikt .
Misschien is dit niet helemaal correct , want Dirk had te maken met onherstelbare materiaalpech.
Dank zij Frankie-Boy kon hij toch nog de laatste rit met ons meemaken.

Zondag 21 juni , begon met een catatsrofe, de koffer van de gloednieuwe oldtimer Mercedes van Wim weigerde zich te openen. Dan maar vertrekken voor een formaliteitsritje. Goed fietsweer, klassieke stop in St Jozef Olen , een corrida van zwetende atletenlijven in Tielen en rond half vier hesen we vlag en wimpel in ons lokaal.

Een woord van dank aan Julienne en dochters voor de rijstpap en het Breugheliaanse spek met eieren.
Aan Roger voor de begeleiding en de geslaagde fotoreportage .
Aan Dirk voor de vakkundige opvang van Frank tijdens zijn kleine aanval van epileptie.
We wensen Frank een goed herstel toe en hopen hem zo snel mogelijk opnieuw in ons midden te begroeten.

of dixit Dirk : " Ik was toch van plan om een nieuwe velo te kopen."
of dixit Den Brab : "Er zal toch iets mankeren aan dat wiel . Dat loopt altijd af als we stil staan."


Mannen , houd u en tot de volgende afspraak .

WIM

Wim,
Nogmaals een geweldige mercie voor deze weer zeer geslaagde editie van ons weekend.

Epo's Westmalle