A = Anders gereden
DE VENTOUX 2010
Jos Vandeloo schreef ooit : "De Ventoux is een schurk."
Hij vergat wel het geslacht te vermelden en nieuwsgierig als ik ben, begon mijn Poirrot bloed te borrelen
en trok ik richting de Provence.
Kort,maar krachtig. Speels , maar secuur. Dartel, maar adrem trok ik met mijn mijnwerkerslamp op onderzoek.
En, O ironie : Wat een verrassing, wat een apotheose !!!!!
Maar eerst even een cronologie van de feiten :
In 1955 reed Ferdy Kübler, na Frank Vandenbroucke of Luc Leirs, de grootste, met Raphael Geminiani (of was het
Ronny Matthijsen) voorop naar de top . Geminiani waarschuwde : "Pas op ! de Ventoux is geen berg als een andere."
Waarop Kübler antwoorde : Ferdy is ook geen coureur als een andere. De Ventoux strafte : Kübler bereikte de aankomst met een achterstand van 26 minuten op de winnaar Bobet en smakte drie maal tegen de grond in 't grint van het maanlandschap.
Tijdens diezelfde rit stort Jean Mallejac, na Marc Maetens de vinnigste en Stef Van Dijck de sluwste, in elkaar.
Hij ligt op zijn rug, bleek en met rollende ogen, trillende neusvleugels en schuimend lippenvlees in 't grint van het
maanlandschap.
In 1967 eiste de Ventoux zelfs een leven. De brit Tom Simpson ,na Dirk Wouters de minst vlugge, valt op 1.3 km van de top in zwijm door een gebrek aan zuurstof, een teveel aan hitte en een gebruik van stimulerende middelen .
Tom streft op de flanken van de berg in 't grint van het maanlandschap.
Eddy Merckx, na Eric Versmissen de rijpste , haalde in 1970 als eerste de top, maar verloor het bewustzijn. In een zuurstoftent werd Eddy weer bij zijn positieven gebracht in 't grint van het maanlandschap.
Op 17 september 2010 valt het mijnwerkerslampenlicht op Bart Wouters en Theo Wils . Ze trappen , trekken , duwen , stoempen kneden,hijgen ...en ze stoppen in 't grint van het maanlanschap.
Maar hoe gebeurt dit alles ? en vooral : Waarom ?
Omdat we eindelijk moeten afstappen van het dagelijkse "HIJ"-cliche van de Mont Ventoux.
Mijn lampke licht op : De Mont Ventoux is een ZIJ .
Spreek vanaf nu niet langer over moordenaar, maar zeg : Feeks
Niet over koppige reus , maar zeg : Serpent
Spreek niet over hoge berg, maar zeg nederig : dag hoogheid
Want eerlijkheid gebiedt : de kale dame vreet aan uw psyche : je ziet haar overal en haar silhouet verschijnt al vanop 50 kilometer.
Ze lijkt vlakbij, maar zelfs al kom je aan haar voet is ze nog veraf en nu vraagt gij U af : Wat is er dan de annex met al het voorafgaande ?
Kübler had haar geminacht en zichzelf ook als "enig" geuit. Hij werd zonder medeogen neergesabeld en durft sindsdien Zwitserland niet meer verlaten.
Merckx kwam boven bij haar en had in de euforie van de overwinning haar linkerborst beroert , één blik kogelde hem naar de zuurstoffles.
Simpson hekelde op een gegeven moment de hele situatie, aanriep zijn vrouw en verwenste in een roes van comateuse influenza de Ventoux.
Jaloersheid is des vrouwen eigen en voor dame Ventoux gold dan ook maar één devies : La Muerta.
En ons epo-duo : zij werden het slachtoffer van een sexuele oprisping harer zinnen. Dame Ventoux liet hen toe in de bossen van Bedoin.
Deze bossen bedekken haar prachtige navel en dito erogene zones. Eindelijk eens geen pure materialisten en profiteurs die haar kwamen lastig vallen.
Neen, dit waren twee (h)eerlijke bodies : en ze besloot ervan te genieten.
Een walm van heerlijke geuren verspreidde zich in de bossen van Bedoin, vrijgekomen na een clitoraal vaginaal orgasme waarbij de geur van een voetbalveld grote lavendelweide in het niets absorbeert.
Bart en Theo weten tot op heden niet wat hen overkwam, maar schijnbaar zijn er geen libidoletsels en annexe ongemakken.
Kortom : Madam Ventoux heerst. Ze eist ontzag en aandacht. Ze geniet en geeft . Ze verovert en heerst en wie haar dwarsboomt wordt :"gemistrald."
Dan wordt ze zenuwslopend en spierverlammend. Ze richt ravage aan in de kop en lijf. Ze tovert U om tot een rijdend stresskieken.
Madam Ventoux ,
Mij rest alleen een diepe buiging en een ootmoedig borstkloppen.
Ik dank U dat U mijn jongens spaarde en toegelaten hebt Uw overheerlijke corpus te overwinnen.
We zijn Epo's , we kennen geen schrik , zijn niet bang , maar hebben wel veel respect.
Nawoord :
Langzaam open ik het schurend scharniertje van het blauwe poortje in de gerenoveerde muur van chambre d'hote
"Au Marronnier" . Het piept, kraakt en een doezelende hagedis springt schichtig weg.
Daar ligt ze : Madame Ventoux, omweven door een spiraal van vooruitwervelende wolken en flarden nevel.
Ze kijkt me aan. Heel even maar en ik voel : dat wordt een goede vriendin.
Bedankt Guido en Martine voor de heerlijke dagen. Tot ziens .
Bedankt Epo's : I thank you once , thank you twice,what you did was really nice.
Wim, bedankt namens alle Epo's die deze uitzonderlijke dame hebben mogen bedwingen. Tot de volgende uitdaging.
PS : Enkele tijden vanuit Bedion Luc Leirs 1.43
Ronny Matthijssen 1.49
Marc Maetens 2.40
vanuit Malaucene Luc Leirs 1.49
Ronny Matthijssen 1.54
Stef Van Dyck 1.59
vanuit Sault Luc Leirs 1.33
Ronny Matthijssen 1.38
Stef Van Dyck 1.43
Eric Versmissen 1.50
Marc Maetens 2.00
Theo Wils 2.06
Bart Wouters 2.10
Dirk Wouters 2.13